Het fijne van koningshuizen: door alle tradities weet je precies wat je kunt verwachten. Het leven van een royal hangt aan elkaar van protocol en etiquette. Sommigen vinden het overdreven en ouderwets. Of moeilijk. Eigenlijk is het dat juist niet. Tenminste: het idee is juist dat het makkelijk wordt gemaakt. Dankzij een dresscode hoeft niemand in zijn hemd te staan en wie de etiquette volgt, weet welk bestek er gebruikt moet worden. Zo klaar als een klontje. Een traditie die inmiddels zo lang ik mij kan herinneren bestaat, is dat de koninklijke familie voor de vakanties een fotosessie houdt. Even poseren en een gesprekje met de pers, daarna begint de vakantie en wordt de familie met rust gelaten. Op zich een faire afspraak die de RVD heeft gemaakt als onderdeel van de mediacode, al hebben degenen die zich juist niet aan die afspraak houden absoluut de leukste foto’s van de Oranjes. U heeft online misschien wel eens foto’s gezien van het koningspaar op en rond hun speedboot ALMA (Alex en Máxima) in Griekse wateren. We mogen ze niet publiceren vanwege die beruchte code. Toch is er wat mij betreft voor de koning en koningin niets om voor te schamen. Tenzij Willem-Alexander zich schaamt omdat hij zo’n kleintje heeft, vergeleken met zijn collega’s. Die hebben namelijk riante jachten in plaats van een speedboot zoals hij. Terug naar die traditie: het fotomoment was altijd zo’n fijn ijkpunt. Als wij aankwamen bij Paleis Huis ten Bosch, dan zagen we dat het busje met bagage al klaar staan voor vertrek. Als de laatste foto’s gemaakt waren, de laatste vragen beantwoord, ging het gezin zo snel mogelijk naar de vakantiebestemming. Eindelijk tijd voor rust. En dat is absoluut wederzijds. Zeker na een drukke maand als juni, met als toppunt Máxima’s VN-reis van vier dagen in Ivoorkust en Senegal. Werkelijk slopend, als ik eerlijk mag zijn. Het schema dat zij hanteert is erg intens. En dan vloog Máxima bij terugkomst bijna gelijk door naar Oslo voor een gala. Alsof het niets was. Toegegeven, zij hoeft niet zelf langs de douane, haar vliegtuigstoel kan horizontaal, haar bagage wordt opgehaald en de limousine staat gereed bij de vliegtuigtrap, wat voor ons allemaal niet geldt. Verschil moet er zijn. Maar wat fijn dat het fotomoment in zicht is, dacht ik toen nog. Die jaarlijkse fotosessie is altijd zo’n fijn moment om naar uit te leven, voor beide zijden van het afzetlint. Dit jaar is het anders. Dit keer markeerde de fotosessie niet het begin van de vakantie. En de volgende fotosessie wordt ook niet als de Oranjes gaan skiën in Lech, maar al in het najaar. Want het koningspaar heeft geen prinsesjes meer, maar drie (bijna) volwassen dochters met een eigen agenda. Ze trekken hun eigen plan waardoor tradities moeten wijken. Het drietal is misschien nu wel vrij, maar het koningspaar én de media mogen nog even doorbijten. Eerst nog een intensief driedaags staatsbezoek aan Oostenrijk en vervolgens hebben Willem-Alexander en Máxima direct bij thuiskomst alweer wat afspraken in de agenda staan. Pas over ruim een week lijkt de agenda voor twee maanden leeg. Twee maanden om bij te komen, want na de coronajaren waarbij de Oranjes vooral achter het scherm zaten is de koninklijke trein dit jaar in volle vaart voortgedenderd. Zo voelt het voor mij althans. Eindelijk kan die trein even naar de remise. Of toch niet? Máxima kennende videobelt en mailt ze tijdens de vakantie nog heel wat heen en weer, met onder andere ‘haar’ Comité voor Ondernemerschap en haar mensen bij de VN, terwijl Willem-Alexander zo nu en dan nog wat regeringsstukken onder de neus krijgt via zijn iPad. Ik beloof dat ik het ook tijdens de vakantie in de gaten houd…
Reageer