Wat een rust zal het koning Charles geven. Als hij er niet is, of, als hij er niet toe in staat is, kunnen zijn taken in eigen land worden waargenomen door Counsellors of State, letterlijk staatsraden, niet te verwarren met dezelfde functie bij de Nederlandse Raad van State. In het Verenigd Koninkrijk zijn het de mensen die de koning mogen vervangen als hij in het buitenland is of door ziekte zijn werk niet kan doen. Bij wet is bepaald dat dat de partner van het staatshoofd is plus de eerste vier volwassenen (21+) die in de lijn voor de troonsopvolging staan. Dat betekent dat naast Camilla en prins William ook prins Harry, prins Andrew en zijn dochter Beatrice als vervangers van de koning zouden kunnen optreden. Dat is niet echt een wenselijk idee en bepaald geen geruststellende gedachte voor veel Britten, ongetwijfeld ook niet voor Charles zelf. Prins Harry woont natuurlijk in Amerika en heeft niet voor niets de deur van het paleis achter zich dichtgetrokken. Voor Andrew geldt wat anders, maar door alle commotie rondom zijn persoon in een misbruikschandaal is het ook niet een fijn idee als de oudste van de twee broers van Charles de koninklijke taken zou kunnen overnemen, wetten zou ondertekenen of ambassadeurs zou ontvangen. Toch is het wel een fijn idee dat er iemand is die de taken van de koning kan overnemen. In Scandinavië is zoiets ook heel normaal. Geregeld wordt de Noorse kroonprins Haakon aangesteld als regent van het koninkrijk, bijvoorbeeld als zijn vader in het buitenland is of bij ziekte, zoals dit jaar al meerdere malen is voorgekomen. In Denemarken was in het verleden geregeld discussie over het regentschap. Kroonprins Frederik en zijn broer prins Joachim mochten wél invallen voor hun moeder, koningin Margrethe. En dat geldt ook voor haar zus prinses Benedikte. Maar wijlen haar man, prins Henrik, kon het allereerst niet verkroppen dat hij geen koning mocht heten maar slechts prins was geworden, en dat hij ook niet als regent op de winkel mocht passen als zijn vrouw er niet was. Margrethe zal het hebben kunnen sussen met het feit dat deze functie alleen voor geboren royals is weggelegd en zelfs de grafelijke titel van haar man discutabel was. Inmiddels leeft Henrik niet meer. Wat zal hij woest zijn geworden als hij wist dat zijn schoondochter kroonprinses Mary nu wél regentes mag zijn als Margrethe en Frederik bijvoorbeeld op reis zijn. Het is in elk geval praktisch: de zaken kunnen altijd doorgaan, in het belang van het land. In Nederland is het anders geregeld. Als Willem-Alexander en Máxima in het buitenland zijn kunnen Amalia of bijvoorbeeld Constantijn niet even inspringen. Niet een wet ondertekenen of een minister beëdigen. Zoiets is bij ons niet in de wetten geregeld. Gelukkig zijn er wat hulpmiddelen: Willem-Alexander kan op zijn iPad, waar hij ook is ter wereld, wetten ondertekenen. Het Kabinet van de Koning stuurt het zo naar de beveiligde inbox van Willem-Alexander. En of hij nou onderweg is in Nederland tussen twee bezoekjes in, in het regeringsvliegtuig zit of in een zonnig oord op vakantie is: op Willem-Alexander hoeft niet gewacht te worden. Alleen in heel ernstige gevallen, als de koning écht niet in staat is om te regeren, zou Amalia de eed als prinses-regentes kunnen afleggen voor de leden van de Staten-Generaal. Charles stuurde op zijn verjaardag dit jaar een brief aan het Hogerhuis dat het zijn wens is om zijn broer Edward en zus Anne toe te voegen aan de rij counsellors. Geen gek idee, zij zijn al jaren vaste waarden voor de monarchie. Inmiddels is het parlement het daarmee eens. En om familieruzie te voorkomen, blijven Harry, Andrew en Beatrice gewoon staan. Maar ze zullen hopelijk begrijpen dat het logischer is dat hun familieleden éérst om hulp wordt gevraagd.
Reageer