Laatst mocht ik naar een bal. Ze bestaan nog: ouderwetse festijnen met slipjassen, galajurken en her en der wat tiara’s en onderscheidingen. Op de gastenlijst de ene na de andere indrukwekkende naam, inclusief hertogen, baronnen en wat prinsen en prinsessen. Vooral namen die we kennen van straatnamen of uit de geschiedenisboeken. Adellijke titels worden in ons land niet meer gegeven. De laatste die in Nederland in de adelstand werd verheven, was Máxima, toen ze trouwde met Willem-Alexander. Zij werd daadwerkelijk prinses, anders dan de andere dames die introuwden bij de Oranjes. Mensen buiten de koninklijke familie een titel geven, dat kan niet meer in ons land. De eerste koningen van Nederland deden dat nog, om hun dankbaarheid te tonen of om – excusez le mot – te paaien. De Belgische koning maakt geregeld gebruik van zijn recht door bijzondere landgenoten te eren met ’n mooie titel. Zo werd modeontwerper Edouard Vermeulen – favoriet bij Máxima en Mathilde – door koning Filip benoemd tot baron. Eén van die mooie Britse koninklijke tradities is dat de koningin haar kinderen en kleinkinderen titels kan geven. Zo werd William bij zijn huwelijk de Hertog van Cambridge en Harry die van Sussex. Het waren geen nieuwe titels, maar ze waren na het uitsterven van hun lijn van hertogen in ongebruik geraakt. Elizabeth blies er het stof van af en gunde de titels een nieuw leven. Het leuke is dat Cambridge zich zo extra verbonden voelt aan ‘hun’ hertog en hertogin, William en Kate. Zo was het ook extra speciaal toen Harry en Meghan een bezoekje brachten aan ‘hun’ Sussex. In Zweden hebben ze een variatie hierop: bij de doop van prinsjes of prinsesjes krijgen ze een hertogdom, inclusief historische hertogenkroon die onderdeel wordt van het wapen en het monogram. Al op jonge leeftijd nemen de ouders de jonge hertog(in) mee om bijvoorbeeld een natuurparkje of een speeltuin te openen. Verbonden met de regio van doop tot dood. In Nederland hebben we ook tal van ongebruikte titels. Behalve Koning en Prins(es) der Nederlanden en Prins(es) van Oranje-Nassau zijn er nog zo’n veertig titels, waarvan de bekendste toch wel Graaf van Buren is. Willem-Alexander is die er wat mee kan gaan doen. Bijvoorbeeld besluiten om naar Brits voorbeeld bij het huwelijk van zijn dochters te gaan strooien met zulke titels. Dat Amalia en haar man Markies en Markiezin van Veere worden. Amalia blijft natuurlijk als kroonprinses vooral de Prinses van Oranje, maar dan heeft haar man ook nog een eigen titel. Zo was Elizabeth ook Hertogin van Edinburgh, maar in de praktijk voerde alleen Philip de titel als hertog. Dan maken ‘we’ Alexia Barones van het Land van Cuijk worden en wie weet wordt Ariane dan Vrouwe van Baarn, Ter Eem en Soest, zodat tot in lengte van jaren een koninklijke link blijft in de regio van Soestdijk en Drakensteyn. Het zou het oranjegevoel in de regio ongetwijfeld ten goede komen. Maar het kan ook verkeerd gaan. De stad York wil graag van haar hertog af. Ze pleiten al een tijdje om dat bij wet gedaan te krijgen. Maar ook in Engeland is het zo dat adeldom toegekend wordt door het staatshoofd. Het afpakken is dan weer nergens geregeld, tot op heden. Want deze Hertog van York is niet bepaald van onbesproken gedrag: prins Andrew. Ook politici in de Schotse Hooglanden, waar Andrew de titel Graaf van Inverness draagt. Hetzelfde geldt voor zijn Noord-Ierse titel Baron Killyleagh, waar de dorpsbewoners hun baron ook liever kwijt dan rijk zijn. Wat dat betreft is er misschien een voordeel met al die slapende titels in Nederland. Bij ons zijn er zo veel discussies, maar niet in plaatsen die van hun graaf, hertog of baron af willen…
Reageer